Yüce dağ başında durdum ağladım
Ayrılığın çevresini bağladım
Dünya yalanımış ben de anladım
Dünyada muratsız kalan ben oldum
Feleğin elinden yandık nara biz
Yaradan süphane kaldı çaremiz
Dökerim ağları ciğer paremiz
Her daim ağlasın gülmesin deme
Yüce dağ başında koyun güderken
Vuruldum boyuna suya giderken
Bülbül gül dalında feryat ederken
Bir dilek dilerim yar senin için
Kadir Mevlam güldür yüzümü güldür
Bu derdin dermanı neyise bildir
Yavrumdan ayrıldım tam yedi yıldır
Acı bana Mevlam yüzümü güldür
