Tutsak Kızlar Ağıdı
Haberliğe gidin durman gaziler,
Gece gündüz feryat ile zârumdur,
Bizim yerde, bizi ağlar diyesiz,
Tutuşuben yanar ağlar diyesiz.
Kara gavur yer yüzünü bürüdü,
Esir etti bizi bunda sürüdü,
Yalın kılıç oldu şehre yürüdü,
Bize böyle zulüm oldu diyesiz.
Varın deyin anam giysin karayı,
Durağımız Erdel oğlu sarayı,
Gelsin bizi şehir şehir arayı,
Saray değil bize zindan diyesiz.
Esir olduk kaldık bunda kimimiz,
Arşa çıktı bizim âh ü zarımız,
Aramızda şehid oldu çoğumuz,
Kıyamet gününü gördük diyesiz.
Sarhoş olup, tahta geçer, oturur;
Müselmanlar, bunu kimler götürür?
Bizi karşusuna bir bir getürür,
Al-Osmân’da gayret yokmu diyesiz,
Âl-Osmân Eller’ünğ dâim gözlerüz;
Dokuz dâne Paşa-zâde Kızlar’uz;
Eller’den şimdi hep haber gözlerüz;
Bir Kâfir’e esîr olduk diyesiz.
Hak’dan gayri kimse yoktur dilümde;
Evvel böyle kısmet imiş Kalem’de,
Kelepçeler vardur iki elümde,
İşidenler hep ağlaşur diyesiz.
Ben Razi Kadınım, oldum zârıcı,
Her karanlığa bir aydınlık verici,
Elimde kalmadı, altınla inci,
Yanık derdim, yoktur derman diyesiz.
İsmail Tosun Saral Em. İş Bankası Müdürü Türk Macar Dostluk Dernegi Yön. Kur. Üyesi
https://www.os-ar.com/modules.php?name=News&file=article&sid=11535
