Bekçi bilmez hodi şüdi
İftara gelirim didi
Bir inek buzağısı ile
İftarda kahvealtı yidi
Yedi kıyye peynir aldım
O yedi ben bakakaldım
Sofrayı kuruttun a bekçi
Ben seni Allah’a saldım
Saldım fırına bir kuzu
Hem çokça komuşlar tuzu
Ben bir lokma alamadım
Yidi hiç kalmadı kuzu
Toz şeker ektim kaymağa
Bekçiye iftar koymağa
İnehan soyu mu bilmem
Bekçimiz bilmez doymağa
Doyması da şöyle dursun
Su içmesine ne dirsin
Himarın su içmesine
Allah da bereket versin
Versin muradımı Allah
Bekçimiz doyar inşaallah
Bir fırın ekmeği de virsem
La demez söyler eyvallah
Allah’a kıldım çok düa
Makbul eder anı Hüda
Cüssesine göre imiş
Pilav yimesine hakka
Hakka olursa böyle olsun
Bekçiniz dermanın bulsun
Bekçi baba latifeye
Darılmasın ma’zur olsun
Muhtar Yahya Dağlı İstanbul C.H.P. Eminönü Halkevi, Kütüphane ve Yayın Kolu, Destan Serisi 1 – İstanbul Mahalle Bekçilerinin Destan ve Mani Katarları – Derleyen: Muhtar Yahya Dağlı – Basan ve yayan: Türk Neşriyat Yurdu – İstanbul – 1945.
