(ay dost aman)
Şen olasın Yozgat dumanın getmez
Yavrılar pek küçük yerimi tutmaz
Turan’ım ufacık imdada yetmez
Vur gamayı gan damlasın döşümden
Ayırdılar beni ahbabımdan eşimden
(ay dost aman)
Gezdirdiler Nohutlu’nun dağını
Erittiler yüreğimin yağını
Vurdular da Manişar’ın beyini
Vur gamayı gan damlasın döşümden
Ayırdılar beni ahbabımdan eşimden
(ay dost aman)
Boğazköy derler ki bir ulu harman
Atlıyı görünce galmadı derman
Çalap’tan mı geldi de vur emri ferman
Vur gamayı gan damlasın döşümden
Ayırdılar beni ahbabımdan eşimden