Sözlerim irmez gayete
Başlayalım hikayete
Bu gice geldim sizlere
Pirelerden şikayete
Gayetle çoktur sultanım
Akıtırlar her dem kanım
Bir gice rahat vermezler
Ellerinden yandı canım
Düştü peşime bir pire
Dilerim ki yere gire
Bir lu’b ile tuttum anı
Pireyi vurdum zincire
Zinciri kırdı da kaçtı
Bana türlü işler açtı
Zaptedemedim pireyi
Elimden kuş gibi uçtı
Pirelerden halim yaman
Ellerinden daim aman
Benimle pençe tutuştu
Bir pire gayetle derman
Pireler girdi kanıma
Cem’ olurlar hep yanıma
Bir pireyle güreş tuttum
Yendi beni bak halime
Pirenin dirisin tuttum
Gayet de irisin tuttum
Derisin yüzsem gerek
Pirenin birisin tuttum
Bir pire tuttum bayağı
Elime girdi ayağı
Öldürüp yağını tarttım
Elli kantar geldi yağı
Keklik gibi durmaz seker
Adem elinden ne çeker
Bir kanlı zalimdir pire
Adamın kanını emer
Pireler bunu duydular
Biri birine uydular
Üştüler gövdeme benim
Baştan ayağa doydular
Su gibi her dem akarlar
Yüzüm üstüne çkarlar
Bahşişim verin gideyim
Pireler yola bakarlar
Muhtar Yahya Dağlı İstanbul C.H.P. Eminönü Halkevi, Kütüphane ve Yayın Kolu, Destan Serisi 1 – İstanbul Mahalle Bekçilerinin Destan ve Mani Katarları – Derleyen: Muhtar Yahya Dağlı – Basan ve yayan: Türk Neşriyat Yurdu – İstanbul – 1945.
