Yaylağın ardını duman bürüdü
Kazmayı küreği alan yürüdü
Orucudu kuzumun ağzı kurudu
Murazı koynunda kalan Nafiye'm
Kağnıyla ölüsü gelen Nafiye'm
Bacısı Sultan da anası Zalha
Sakla nolur Allah kuzumu sakla
Emmileri gidin killiği yokla
Murazı koynunda kalan Nafiye'm
Kağnıyla ölüsü gelen Nafiye'm
Nafiye'm yatmış şu killiğin düzüne
Pullu burgusunu örtmüş yüzüne
Anası Zalha da vurur dizine
Murazı koynunda kalan Nafiye'm
Kağnıyla ölüsü gelen Nafiye'm
Saçı kesik idi öldü kurtuldu
Çifte kardaşıyın beli büküldü
Gitti huri kızlarına katıldı
Murazı koynunda kalan Nafiye'm
Kağnıyla ölüsü gelen Nafiye'm
Kırşehir Ayşe Koç, Mucur, Karakuyu Köyü, 1935 Doğ. Okuryazar; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yayıncılık, Mayıs – 2003, Ankara, s.352.
