Çorağa gitmiş de elinde kazma
Ayşe gelin taze başında yazma
Sana diyom sana talihsiz anam
Mehmed'i bulaman boşuna gezme
Kahpe felek vurdu yardı başımı
Taş başında koydu tatlı aşımı
Sana diyom sana bey babam Hasan
Elimden aldırdım yiğit eşimi
Bu yıl tarlasında bostan ekili
Çorak olmuş Mehmet'imin kekili
Hele açın ben yüzünü göreyim
Kara kekil omuzunda dökülü
Zalim motor acı düdük çalıyor
Cenazesi kağnı ile geliyor
Bana diyorlar da bu kadar yanma
Ateş düştü ciğerlerim yanıyor
Kırşehir'le şu Rışvan'ın arası
Arasına boz dumanlar durası
Çağırdım çağırdım sesimi duymaz
Yüreğinde kara oğlumun yarası
Ocağımı yaksın kardeşim Ahmet
Mustafa'm pek küçük çekmesin zahmet
Alnıma yazılmış tecellim böyle
Şu kanlı çorakta ölmekmiş kısmet
Kazmayı vurunca ağrıdı başım
Dün gece gördüğüm karalı düşüm
Şu yalan dünyadan murat almadım
Kıyma Kadir Mevlam daha genç yaşım
Arkadaşım Dede kürek elinde
Yarelenmiş bacağında belinde
Yazın destanımı duysun ahbaplar
Benim gibi var mı eller içinde
Canfes Kurt Mucur Canfes Kurt, Mucur, Kurugöl Köyü, 1944 Doğ. İlkokul; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yay., Mayıs 2003, s. 377-378.
