Kalenin burcu muydum
Dil bilmez Gürcü müydüm
Beni gurbete vermişler
Ben gurbet harcı mıydım
Menberidir hanım kızım menberi
Akşam oldu al başımdan çenberi
Aman burçak burçak terlemiş
Aman o yarin memeleri
Kalenin bedenleri
Çevirin gidenleri
Dürlü yazma bağlamış
(Eğri yazma bağlamış)
Konya'nın fidanları
(Sille'nin fidanları)
Menberidir hanım gülüm menberi
Akşam oldu al başımdan çenberi
Aman burçak burçak terlemiş
Aman o yavrunun elleri
Kalenin dibindeyim
Saatin dördündeyim
Eller derin uykuda
Ben senin derdindeyim
Menberidir iki gözüm menberi
Akşam oldu al başımdan çenberi
Aman burçak burçak kokuyor
Aman o yarin memeleri
Gidersen göndereyim
Kunduran döndereyim
Yari elimden almışlar
Kendimi öldüreyim
Menberidir hanım canım menberi
Gün karardı al başımdan çenberi
Aman burçak burçak kokuyor
Aman o yavrunun elleri
Havuzun başı çınar
Her kuşlar ona konar
Gitti yarim gelmedi
Ciğerim ona yanar
Menberidir hanım kızım menberi
Akşam oldu al başımdan çenberi
Aman burçak burçak terlemiş
Aman o yarin memeleri
Karadır kaşın yarim
Yücedir başın yarim
Evvelden çift gezerdin
Nerdedir eşin yarim
Menberidir hanım gülüm menberi
Akşam oldu al başımdan çenberi
Aman burçak burçak terlemiş
Aman o yavrunun elleri
Karşıdan geç göreyim
Bahçeden gül dereyim
Canıma az der isen
Üste para vereyim
Menberidir iki gözüm menberi
Akşam oldu al başımdan çenberi
Aman burçak burçak kokuyor
Aman o yarin memeleri
Bahçeleri bademli
O yare ne demeli
Sevdiğim kız bal olmuş
Parmak parmak yemeli
Menberidir hanım canım menberi
Gün karardı al başımdan çenberi
Aman burçak burçak kokuyor
Aman o yavrunun elleri
Konya 1941 yılında Ferruh Arsunar derlemiştir. Anadolu Halk Türkülerinden Örnekler III, Ferruh Arsunar, CHP Halkevleri Yayımları, Milli Kültür Araştırmaları VI, Ankara, 1948, s. 8-10.
