Bu mah mahlar yücesidir
Zevk ü safa gicesidir
Guş edin ağam efendim
Bekçi mektep hacesidir
Ar ü gayreti güdecek
Bu kış sılaya gidecek
Mektep hacesi olunca
Beni baş kalfa idecek
Açacak bir ali mektep
Cem olacak uşaklar hep
Kendi elifbayı bilmez
Ne okutur bilmem acep
Keleş gibi çok işi vardır
Siym gibi dişleri vardır
Rabbi Yessir’de bekçinin
On sekiz yanlışı vardır
Uşaklar seyir istedi
Bizi seyre götür didi
Bekçi aldı uşakları
Azm-i Kağıthane eyledi
Kahve ibriği kaynardı
Cümle halk bizi dinlerdi
Kalktı bekçi soyundu
Uşaklar ile top oynadı
Cem’ oldu uşaklar başına
Tuttular sapan taşına
Bekçi de gayet darıldı
Düştü uşaklar peşine
Didi mektebe varayım
Otuz deynek vurayım
Ben size hace döğmeyi
Nice olur göstereyim
Didim bekçiye gel hace
Doyur beni cüz’ice
Eğer doyurmaz isen
Bahşiş isterim bu gice
Razıyım ben de bu işe
Didi oğlum binler yaşa
Bekçi beni dövecektir
Zahmet olmazsa bahşişe
Muhtar Yahya Dağlı İstanbul C.H.P. Eminönü Halkevi, Kütüphane ve Yayın Kolu, Destan Serisi 1 – İstanbul Mahalle Bekçilerinin Destan ve Mani Katarları – Derleyen: Muhtar Yahya Dağlı – Basan ve yayan: Türk Neşriyat Yurdu – İstanbul – 1945.
