Mecnun gibi dolaşıyo’m çöllerde çöllerde
Hayat beni gezdiriyo yel gibi
Ah eder ağlarım gurbet ellerde ellerde
Durmaz akar gözüm yaşı sel gibi
Bir güzelin mecnunuyum evelden
Terkedemem onu gelmiyor elden
Yandım atasına canı gönülden gönülden
Görmesen günlerim uzar yıl gibi
Durmadan haftalar aylar geçiyo geçiyo
Evel benim idi şimdi kaçıyo
Varıp yad ellere de derdin açıyo açıyo
Beni görüp sakınıyo el gibi
***
Garip Bülbül NeÅŸet ErtaÅŸ, Hayatı – Sanatı
Eserleri 2, Erol Parlak, Demos Yayınları
Barış Matbaası, Ä°stanbul – 2013, s.451’de
eser şu şekilde aktarılmaktadır
Mecnun gibi dolaşıyo’m çöllerde
Hayal beni gezdiriyo’ yel gibi
Ah eder ağlarım gurbet ellerde
Durmaz akar gözüm yaşı sel gibi
Bir güzelin mecnunuyum evvelden
Terk edemem onu gelmiyor elden
Yandım ataşına can-ı gönülden
Görmezsem günlerim uzar yıl gibi
Durmadan haftalar aylar geçiyor
Evvel benim idi şimdi kaçıyor
Varıp yad ellere derdin’ açıyor
Beni görüp sakınıyor el gibi
Zencirsiz kösteksiz bağladı beni
Tatlı dilleriyle eğledi beni
Yurdumdan yuvamdan eyledi beni
Yarsız dünya malı bana pul gibi
Aşkı beni deryalara daldırır
Her dem ağlatır da bir dem güldürür
İster azad eder ister öldürür
Aşık Veysel kapısında kul gibi
