Kadı kuyusudur bizim kuyumuz
İçinden garip kaldı gine birimiz
Gene mi kaldın öksüz anam yalnız
Güle kavuşdur da boranlı dağlar
Elleri göğsünde bir civan ağlar
Karalı gönlüme harman edeyim
Derdli yüreğime derman edeyim
İnşallah ben de silaya damlar isem
Kara başlı koyunu kurban edeyim
Anamı alıp yuvaya gideyim
Havaları kara bulutlu
Kapuları demir kilidli
Kimi evli kimi yeni yavuklu
Yol vermeyin başı dumanlı dağlar
Elleri koynunda bir gelin ağlar
Balcıoğlu Mehmet Efe Aydın Anadolu Köylerinin Türküleri, Yusuf Ziya Demirci, İstanbul, 1938.