Her gelip geçmeye gözüme çarpar
Söyler tatlı tatlı dili gelinin
Yüzüme misk ile amberler serper
Topacık kınalı eli gelinin
Türküler söylüyor bilmiyom naz mı
Yeşil baş ördek mi yahut da kaz mı
Yüz bin kızıl altın verseler az mı
Burcu burcu kokar gülü gelinin
Aklım gider her görmeye yüzünü
Can alıcı sandım ala gözünü
Şekere benzettim tatlı sözünü
Oğul balı döker dili gelinin
Firkati çökeli yanıyor yürek
Sallansın bir daha boyunu görek
Açılmıştır bakın güllerini derek
Elvan kokar sağı solu gelinin
Yüzünü görenler oluyor deli
Gönül coştu çağlar sanki kar seli
Dede’m der ben oldum derdimden deli
Üstüme uzandı yolu gelinin
Aşık Dede Ünal Osmaniye 1946 yılında Yaşar Kemal tarafından derlenmiştir. Dede Ünal, Endel (Osmaniye'nin Sumbas ilçesine bağlı) 1330/1914 doğumludur. Sarı Defterdekiler: Folklor Derlemeleri, Yaşar Kemal, Birinci Basım, s. 127.