Nedir benim melül mahzun gezdiğim
Ağlayıp yandığım hep senin için
Ciğerimi delik delik deldiğim
Ağlayıp yandığım hep senin için
Yandırdın odlara düşürdün nara
Ciğer büryan oldu yüreğim yare
Lokman ele geçse bulunmaz çare
Yanıp yakıldığım hep senin için
Canım intizarda gözüm yollarda
Beni Mecnun edip koydun çöllerde
Diyar-ı gurbette garip ellerde
Ağlayıp yandığım hep senin için
Fedai der böyle imiş kaderim
Dünya benim olsa şad olmaz gönlüm
Hep senin içindir eğridir boynum
Ağlayıp yandığım hep senin için
