Hekimoğlu derler benim de aslıma!
Aynalı martin yaptırdım narinim kendi nefsime.
Konaklar yaptırdım döşetemedim,
Ünye de Fatsa bir oldu narinim baş edemedim!
Konaklar yaptırdım mermer direkli,
Hekimoğlu sorarsan narinim demir yürekli!
Bahçe armut dibinde kaymak yedin mi?
Hekimoğlu’nu görünce narinim budur dedin mi?
Çiftlice Muhtarı puşttur, pezevenk;
Hekimoğlu geliyor narinim uçkur çözerek.
Hekimoğlu derler bir ufak uşak,
Bir omzundan bir omzuna narinim yüz arma fişek!
Sertoğlu, Mithat – “Kahramanlar Kahramanı Hekimoğlu” İstanbul 1983.
