Havuzun başında iskemlem kaldı
Yaman Çankırılar oğlanımı aldı
Oğlanımı aldı da dahi neyim kaldı
Çöller olsun meskeniniz eliniz
Uğrar ise dost yanına yolunuz
Coşkun çaylar gibi çağlayup coşam
Coşam coşam da deryalara kavuşam
Coşkun çaylar birbirine vuruşur
Hasret olan bir gün olur kavuşur
Dertliler oturmuş dertlerin bölüşür
İstanbul Belediyesi Kons. Çankırı Halk Türküleri Defter: 8, İstanbul Belediyesi Konservatuarı Neşriyatı, 1929
