Havuzun başına varmasın eller
Bugün efkarlıyım açmasın güller
Diz dize oturup döktüğüm diller
Ne dedim de kömür gözlüm darıldın
Ah darıldın da el oğluna sarıldın oğlan
Havuzun başına taş ben olayım
Kara göz üstüne kaş ben olayım
Yalınız gezene eş ben olayım
Ne dedim de kömür gözlüm darıldın
Ah darıldın da el oğluna sarıldın oğlan
Havuzun başında yedik kirazı
Gitti gelmez ahbapların birazı
Bana mıydı şu ellerin (feleÄŸin) garazı
Ne dedim de kömür gözlüm darıldın
Ah darıldın da el oğluna sarıldın oğlan
***
Ahmet Åükrü Esen “Anadolu Türküleri”
adlı kitabında türkünün çeşitlemesini şu şekilde
aktarıyor, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları,
Emel Matbaacılık, 1986 – Ankara, s.146
Havuzun başına gelmesin iller
Bugün meraklıyım açmasın güller
Derdim yüreğimde ne bilsin iller
Bilmiyon mu benim sana yandığım
İki eli koynunda garip kaldığım
Havuzun başına taş ben olayım
Ala göz üstüne kaş ben olayım
Yalnız yatana eş ben olayım
Gel hey imansız yarim gel de gene git
Gül yüzlü yarini sar da gene git
