Canan akar belik belik
Ben ağlarım soluk soluk
Ne mutlu eşe canına
Hamdi ba canına gömük
Şura atının bine
Şuna gazının döne
Gele görsen sürmeleşim
Issız galmış ağ gana
Gadanı alam Hamdi
Duyan eller sana yandı
Ağ ganan gapısına
Bir topluca atlı endi
Gızlar sizi kör ederim
Silin begen çizmesini
Gız öyle gelin mi olur
Donadalım öznesini
Gadanı alam Senem
Var mı benim gibi yanan
Ne ağlıyon Şerif gızım
Dünen yandıydı gınan
Yol üstünde gara çalı
Ir ır eder dalı
Hamdi bem küsmüş gider
Emmileri döndersin geri
Havludan atı boşanmış
Geldim döşe döşenmiş
Gadan alam Ahmet emmi
Gayret guşanı guşanmış
İncecik cuvara sarar
Gaveyinen içe içe
Atını galdırır hara
Yaklaşıverirdi göce
Harman yeri yarılıyor
Nad davulu çalınıyor
Okuntu saldın beler
Cenazene diriliyor
Nurtane Tıraş Kadirli Ağıt. Osmaniye, Kadirli'ye aittir. 1995 yılında derlenmiştir. Erman Artun, “Osmaniye’de Ağıt Söyleme Geleneği ve Osmaniye Ağıtları”, Karacaoğlan’dan Bela Bartok’a Dadaloğlu’ndan Âşık Feymani’ye Osmaniye Kültür Sanat ve Folklor Sempozyumu Bildirileri, Matsa Basımevi, Ankara, 2005
