Maraş’tan seğmen yörüdü
Aksu’ya geldi oturdu
Yalanımış yalan dünya
Hatça kızı sel götürdü
Seğmen gedikten aşmadan
Düğün yemeği pişmeden
Kurumamış yaş duruyor
Kına çapı çeşmede
Elinde gümüş bardağı
Gelmiş çıkıyor çardağı
Varın söylen güveyisine
Boş gerdeği beklemesin
Kim ola güvey vekili
Mevla’mdan almış akılı
Hatça’m gelin oldum diye
Akşamdan kesmiş kekili
Ağlar gözüm söyler dilim
Ben görmedim böyle ölüm
Soyka galdı Hatça kızdan
On beş halı yedi kilim
Aşık Hüseyin’im kanmıyor
Bülbül boş dala konmuyor
Varın bakın Hatça kıza
Guşluk olmuş uyanmıyor