Gideriz Kırım’dan
Bir hikâye edeyim Kırım hâlini
Kalmadı içinde kızı, gelini
Herkes arzu eder İslâm memleketini
İnayet Mevlâ’dan, gideriz Kırım’dan
Kaygımız çeksin bizi Yaradan
Yol verseler biz gideriz buradan
Çok kimseler hep ağlaşır sonradan
Yaman müşkül oldu hâli Kırım’ın
Kimi yolda giderken (yola gidenden) haber alamaz
Kimi gitmeye para bulamaz
Kimisi ekmeğe akça bulamaz
İnayet Mevlâ’dan, gideriz Kırım’dan
Yaman güne uğradık, kime ağlarız
Şimden sonra biz karalar bağlarız
Yol verseler biz İslâm’ı ararız
Yaman müşkül oldu hâli Kırım’ın
Analar, babalar kuzu gibi ağlaşır
Kıyametten evvel kâfir bizle haşir neşir
Cümle âlem Hak’tan yardım dileşir
İnayet Mevlâ’dan, gideriz Kırım’dan
Çocuklar dahi gider talim yapmaya
Ondan vakit bulur mu namaz kılmaya
Dinimizi ister dinine katmaya
Yaman müşkül oldu hâli Kırım’ın
Kırım adlı kitapta yukarıdaki türkünün altında şu açıklamalar yapılmıştır: ''1870 yıllarında söylenmiş olan bu destan-türkü, Türkiye’ye göç istekleriyle söylenmiştir.
Horata, O., M. A. Ekrem, H. Ekrem, H. S. Baydar, N. Özkan, M. D. Angelova, Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi, 12, Romanya ve Gagavuz Türk Edebiyatı, Ankara, 1999, 34.
Hayriye Memoğlu-Süleymanoğlu, EDEBİYATIMIZDA BALKAN ACILARI, Ankara-2009
