Pullu çember bağlandım
Pulu parlasın diye
Güldüm de geçeverdim
Dünür yollasın diye
Hani benim Recebim Recebim
Karakola gideceğim
Çekmecemin kilidi
Üstünü toz bürüdü
Sen orada ben burda
Bütün ömrüm çürüdü
Hani benim Recebim Recebim
Karakola gideceğim
Parmamdakı yüsüğün
İki tane taşı var
Gara gözlü yarimin
İki kız kardeşi var
Hani benim Recebim Recebim
Karakola gideceğim
Apdeslikte su durdu
Yüzük parmağmı boğdu
Körolası askerlik
Geldi yarimi buldu
Hani benim Recebim Recebim
Karakola gideceğim
Bir sandık tütünüm var
Ne güzel içimi var
Pezevengin oğlunda
Efendi biçimi var
Hani benim Recebim Recebim
Karakola gideceğim
Karanfilin filizi
Kim bilir kalbimizi
Esti bir hafif rüzgar
Ayırdı ikimizi
Hani benim Recebim Recebim
Karakola gideceğim
Karanfilim kırk budak
Kırkına furdum dayak
Yarın geliyor deseler
Koşarım yalınayak
Hani benim Recebim Recebim
Karakola gideceğim
Menekşenin moruna
Ölüyorum yoluna
Çifte kurbanlar kesem
O yarimin yoluna
Hani benim Recebim Recebim
Karakola gideceğim
Nazire Dönmez Çanakkale Çanakkale, Ayvacık, Süleymanköy'e aittir. Ömer Gözükızıl tarafından derlenmiştir. Türkü, İstanbul varyantına benzer bir ezgiyle söylenmektedir. Çanakkale Halk Kültürü I: Halk Anlatıları, Ömer Gözükızıl, İstanbul, 2001.
