Gazipaşa Manileri
Dağları delemedim
Buğday eleyemedim
Yarim gitti gurbete
Bir daha göremedim
Dağların oylumuna
Kuş konar yaylımına
Gel hakkını helal eyle
Geldik yol ayırdımına
Damım damlayıp yatır
Gözüm ağlayıp yatır
Sevdiğim sakallanmış
Midem almayıp yatır
Değirmenden gelirim
Ben derdimden eririm
Sen sözünde durursan
Ben işimi bilirim
Denize daldım derin
Yüzüne çıktım serin
Yollara tuzak kurdum
Tutuldu taze gelin
Denizin dibi mildir
Sözü söyleyen dildir
Bir sen söyle ber de ben
Bakalım yangın kimdir
Deniz gibi aynalı
Şu oğlana varmalı
Oğlan kendisi güzel
Annesi olmamalı.
Denizin yalısını
Gıramam çalısını
Şu giden oğlanın
Severim garısını
Denizin yalısını
Kıramam çalısını
Kadir Mevla’m herkese
Versin sevdalısını
Dereler akacak
Patatesler kalkacak
Sen gidersen a yavrum
Bana kimler bakacak
Derelerde hayıtlar
Denizlerde kayıklar
Oğlan kızı görünce
Gece gündüz sayıklar
Derelerin tozuyum
Ben kurbanlık kuzuyum
Sen beni bilemedin
Ben komşunun kızıyım
Derelerde üzüm var
Benim sende gözüm var
Emmim kızı bilmesin
Sana benim gözüm var
Derelerde var üzüm
Salkımı süzüm süzüm
Eller ne derse desin
Sendedir iki gözüm
YAVUZ UYSAL , GAZİPAŞA’DA FOLKLOR ve HALK EDEBİYATI ÜRÜNLERİ, YÜKSEK LİSANS TEZİ, SELÇUK ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ, Konya–2008
