Al atı da adım adım atlıyor
Ününü duyanın ödü patlıyor
Takipleri teker teker gibi topluyor
Haydin gidelim mi der Karamolla
Şimdi birimizi yer Karamolla
Karabacak derler nasıl köyümüş
Nöbetçiler yatmış yatmış uyumuş
Süreceğin sefa ancak buyumuş
Haydi gidelim mi der Karamolla
Şimdi birimizi yer Karamolla
Karabacak derler boğaz arası
Karamolla der ki meydan burası
Haso vurulmuş ağır yarası
Haydi sürelim mi der Karamolla
Şimdi birimizi yer Karamolla
Dökün atlarıma arpayı dökün
Dişi Kitli geliyor da dişini sökün
Karamolla der de al atım yekin
Haydi sürelim mi der Karamolla
Şimdi birimizi yer Karamolla
Ününde de Karamolla ününde
Gümüş kama parıldıyor belinde
Harbediyo Döne eşi yanında
Haydi gidelim mi der Karamolla
Şimdi birimizi yer Karamolla
Hasan Yıldırım Kırşehir Hasan Yıldırım, Kırşehir Çiçekdağı Ödemiş Köyünden, 1924 Doğ. İlkokul; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yayıncılık, Mayıs – 2003, Ankara, s.290.
