Dünyanın cefasın mihnet ü derdin
Mevla'm aşıkların haline vermiş
Devleti talihi nimet ü bahtı
Ellerin körüne keline vermiş
Kimin engin etmiş kimin yüce etmiş
Kimini talihsiz şaşkın hoca etmiş
Mecnun'a sorun ki aklın nic' etmiş
Leyla'nın zülfünün teline vermiş
Zengini ağayı beyi insanı
Serveti samani nimet ü nanı
Devleti sefayı şeref ü şanı
Cümlesin Amik'in çölüne vermiş
Aransa dünyada mürşit bulunmaz
Mürşit bulunsa da irşad olunmaz
Tanrı'nın hikmeti nedir bilinmez
Mazlumu zalimin eline vermiş
Felek bırakmaz ki bir kam olasın
Bir zaman ağlarsan sonra gülesin
Dünyanın her türlü derdin cefasın
Meğer Sefil Molla kuluna vermiş
Sefil Molla Kırıkhan Hatay Halk Şairleri, Ziya Kılıçözlü, 1948, s. 12-13.
