Yüksek minarede kandiller yanar
Kandilin şavkına kervanlar konar
Adam sevdiğine böyle mi yanar
Devşirdim gülleri dalda nem kaldı
Gidiyorum gurbete burda kim kaldı
Bir sazım var çalamadım bağlama
Gidiyorum güler yüzlüm ağlama
Benden başkasına meyil bağlama
Devşirdim gülleri dalda nem kaldı
Gidiyorum gurbete burda kim kaldı
Yüksek minareden attım kendimi
Çok aradım bulamadım dengimi
Elvan çiçeklerden aldım rengimi(ni)
Devşirdim gülleri dalda nem kaldı
Gidiyorum gurbete burda kim kaldı
Yüce dağ başında yanan bir ışık
Işık değil onu yakan bir aşık
Kınamayın yarenler yıldızım düşük
Devşirdim gülleri dalda nem kaldı
Gidiyorum gurbete burda kim kaldı
Yüce dağ başının meşesi yerde
Taramış kakülün yüzüne perde
Elime geçersen bir tenha yerde
Devşirdim gülleri dalda nem kaldı
Gidiyorum gurbete burda kim kaldı
Orta Anadolu Konya ili Halkiyatı ve Harsiyatı (1924) s.241.
