Değirmene vardım nöbetim nöbet
Değirmen döndükçe artıyor firkat
Cehennem narından zor imiş gurbet
Yandım gurbet yandım senin elinden
Bahçeme vardım da gülüm kuruyor
Ellerin açmış da benzim soluyor
Ne dediniz benim nazlı yarime
Gözünün yaşını silip duruyor
Terz’dere içinden ırmaklar akmaz
Yoklarım postayı mektubum çıkmaz
Gurbette kalana kimseler bakmaz
Yandım gurbet yandım senin elinden
