Bilirsen mi sennen niye küsmüşem
Bahmadın üzüme size gelende
Ona göre bu dostluğu kesmişem
Kem bahırsan üzbe üze gelende
Kerem olub men oduna yanamam
Dostuma dost düşmenime yamanam
Men arifem işareden ganamam
Kelmeyi başlayıb söze gelende
Şeyda diyer heç gedrimi bilmedin
Dost oluban bir üzüme gülmedin
Ve'de verib ve'demize gelmedin
Ne danışdıg geze-geze gelende
KAYNAKÇA: Erol Özaydın, Azeri Türküler – 1, s.95.
