Avuç'un köyü de bayırın yüzü
Dolanır akar da Tatar'ın özü
Kör olsun Behiye'm feleğin gözü
Beni senden ayırdı da gidiyo
Yekindim de kalkamadım yerimden
Kara toprak çamur oldu terimden
Kurtulmadım zalim derdin elinden
Behiye'm ellere kaldı gidiyo
Altınını zencirlere düzdürün
Al kınamı altın tasta ezdirin
İlan olsun destanımı yazdırın
Behiye'm ellere kaldı gidiyo
Avuç'un köyü de Tatar'a bakar
Binmiş yengelerim samenim kalkar
Guşluk saatinde cenazem çıkar
Behiye'm ellere kaldı gidiyo
Yeni yaptım Avuç'taki evimi
Zalim felek büktü benim belimi
Ben sürmedim Behiye'min demini
Behiye'm ellere kaldı gidiyo
Mucur'u geçince daraldı döşüm
Çayçeşme'ye vardım kalkmadı başım
Kıyma kahpe felek daha genç yaşım
Behiye'm ellere kaldı gidiyo
Elmas tay elimden yerdi yemini
Kimselere vurdurmuyor gemini
Ben sürmedim Behiye'min demini
Domurcuk güllerim soldu gidiyo
Çekin Elmas tayı nalbant nallasın
Binsin Behiye'm de gönlün eğlesin
Al pazarlığımı sandıkta saklasın
Murazım koynumda kaldı gidiyo
Hasan Şahin Nevşehir Hasan Şahin, Hacıbektaş, Hasanlar Köyü, 1943 Doğ; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yayıncılık, Mayıs – 2003, Ankara, s.337-338.
