Başına döndüğüm kurban olduğum
Ağlar dolanıram yar deyi deyi
Derdine yandığım büryan olduğum
Dağlar dolanıram yar deyi deyi
Çoktandır ki terk etmişim ben yari
Asla yüreğimden çıkmıyor zari
Yanar oldu sönmez yüreğim narı
Çağlar dolanıram yar deyi deyi
Cevlani’nin derdine yoktur çaralar
Eksik olmaz can evimde yaralar
Aylar günler sene ile karalar
Bağlar dolanıram yar deyi deyi
***
Cahit Öztelli “Evlerinin Önü” adlı araÅŸtırmasında
son dörtlüğü şu şekilde aktarıyor (s.165)
İbrahim derdine yoktur çareler
Eksik olmaz bu sinemde yareler
Aylar günler sene ile kareler
Bağlar dolanıram yar deyi deyi
