Aşıp aşıp gider yaylanın yolu
Sehile dayanmaz İmara'nın gülü
Gayet güzel olsa yiğidin yari
O da gelir bir bir iki naz ile
Yayla yollarında göç kater kater
Eşinden ayrılmış bir palaz öter
Ötme palaz ötme seni tutarlar
Tutarlar da dar kafese katarlar
Yağmur yağmur ışıldaşır sayları
İli göçmüş buzulaşır daylağı
Allı gelin koç yiğidin yaylağı
Gelinden usanmış kız ister gönül
Yayla yollarında vardır evimiz
Düştü birbirimize sevimiz
Yar seninle böyle miydi kavlimiz
Kavil yerlerine gel kömür gözlüm
Cavit Erden Silifke Sevi: aşk. Yunus Emre'nin kullandığı bu sözcük için unutulmuş diyenler olmuştur. Ama, yaşamakta olduğunu bu türkü açıkça gösteriyor. Cahit Öztelli – Evlerinin Önü, s.297
