(Kendisi)
Ana kızın çok mu idi
Bir kız sana yük mü idi
Yıkılası Kayseri'de
Bir menendim yok mu idi
(Kaynanası)
Çıktım çınarın bendine
Çığırdım kendi kendime
Doğan ayın on beşine
Anan gelir demedim mi
(Anası)
Esat gel yanıma otur
Memmet kazma kürek getir
Gariptir ak Medine'm
Mezarın ucundan yatır
Mezarının üstünü açtım
Göğsünün düğmesin' çözdüm
Yavrum benden vaz mı geçtin
Amanın kuzum amanın
Bezirgan değil mi göçen
Tüccar değil mi bohça açan
Analık değilim geçem
Ananım kızım ananım
Deveye vururlar tuzu
Yüreğime düştü sızı
Benden size vasiyet
Gurbet ele vermen kızı
Böyle olduğun' bilemedim
Bir düşceğiz göremedim
Baban olsa salar idim
Kardeşini salamadım
Evimizin önü arpa
Arpaya yayılır görpe
Baban olsa gelir idi
Kırat başın' çarpa çarpa
Karlı dağlar karlı dağlar
Kar erir suyu çağlar
Garib imiş ak Medine'm
Basmac'oğlun durmaz ağlar
Şu tepede bir harmancık savrulur
Küreği yok yabası yok yeli yok
Garib imiş ak Medine'm
Emmisi yok dayısı yok eli yok
Görpe, kuzu anlamına gelmektedir. Sarı Defterdekiler: Folklor Derlemeleri, Yaşar Kemal, Birinci Basım, s. 166-167