Açıl ey ömrümün varı (aman) bad-ı sabah olmadan
(ben yandım)
Eşim eşim gel gel
Uğrun uğrun gel gel
Can yoldaşım gel
Ah eyledi ah eyledi
Her kapıya da kul eyledi (gel gel aman)
Has bahçenin gonca gülü (aman) sararıp da solmadan
(ben yandım)
Eşim eşim gel gel
Uğrun uğrun gel gel
Can yoldaşım gel
Ah eyledi ah eyledi
Her kapıya da kul eyledi (gel gel aman)
Yürü dilber yürü (aman) saçın sürünsün
(arslanım ben yandım)
Eşim eşim gel gel
Uğrun uğrun gel gel
Can yoldaşım gel
Ah eyledi ah eyledi
Her kapıya da kul eyledi (gel gel aman)
Aç beyaz gerdanı (aman) sinen görünsün
(arslanım ben yandım)
Eşim eşim gel gel
Uğrun uğrun gel gel
Can yoldaşım gel
Ah eyledi ah eyledi
Her kapıya da kul eyledi (gel gel aman)
Yöre: Silifke
Kaynak: Hüseyin Say- Cavit Erden
Sadi Yaver Ataman,100 Türk Halk Oyunu, İstanbul, 1975, s. 106.
Notalar: Ruhi Su,
Sözleri Alıntı: https://www.turkuler.com/sozler/turku_acil_ey_omrumun_vari_2.html
