On beş yaşında bir melek
Veremli bir sarı çiçek
Geldi anlattı derdini
Yüreğim hep yanık yanık
Her gün doktor gelir gider
Herkes onu merak eder
Gelme doktor gelme doktor
Bu derdime çare yoktur
Doktor der ki veremli kız
Yaprak dökümünü bekler
İğne iplik verin bana
Çıkayım şu ağaçlara
Siz de yardım edin bana
Dikelim şu yaprakları
İğne iplik bulamadım
Ben gençliğime doyamadım
Annem ağlar için için
Ben bilirim kimin için
Ko ağlasın annem babam
Şu benim gençliğim için
Pencerede yeşil perde
Nasıl düştüm ben bu derde
Ben bu dertten ölür isem
Nasıl yatarım kara yerde
Pencereden kar geliyor
Yorgan döşek dar geliyor
Açtım yorganı baktım
Veremli kız can veriyor
Cahit Öztelli Rodop Evlerinin Önü – Cahit Öztelli, s.837-838.
