Leçenin burnuna vardı
Beni de terkiye aldı
Körolası emmilerim
Goltukdan goltuğa furdu
Böök Leçe güçcük Leçe
Çiçek toplar seçe seçe
Bakdın duşman zor geliyo
Gaça gul olduğum gaça
Şunu bana geydirirken
Daha neler allım dedin
Eng-er seni öldürlerse
Seniyinen öllüm dedin
Furulan yaralı yatar
Hacım golun dengsiz atar
Silaha elinde olsa
Duşmanın hepine yeter
Gara şavlar bacağında
Fişşeklisi gucağında
Gavg’adiyo gul olduğum
Derendenin bucağında
Düşümde gördüm düşümde
Fişşek düzülü döşünde
Gavg’adiyo gul olduğum
Derendenin üst başında
Zöhrenin gözü sürmeli
Hacıya öğüt vermeli
Yürağa yangın Hacının
Binbağadan gar salmalı
Belinde de sarı kemer
Sarar doleye doleye
Öldürmüşler İnce Hacım
Gana beleye beleye
Gıyık İnce Hacım gıyık
Ağ dudakda sünbül bıyık
Hacı ora vardım’ola
Tatarlıda goca Hüük
Bilmiyorum elinizi
Atamıyom ölünüzü
Gusuruma galman dezze
Parçalatdım delinizi
Üzüm gara üzüm gara
Salkımları düzüm gara
Emmilere gediciyim
Ger’ardımda yüzüm gara
Tatarlıda goca söüt
Dal dal oldu bitdimola
Avın almış gul olduğum
Mırazına yetdimola
Aşık Elif Poçulu Osmaniye Osmaniye, Bahçe'ye aittir. Yaşar Kemal derlemiştir. Ağıtlar I, Kemal Sadık Göğceli, Çukurovada Folklor Derlemeleri: 1, Adana Halkevi Neşriyatı: 1, 1943, s. 58-60.
