Bir sel geldi Homurlu'nun başında
Seçemedim çakılında taşında
Beni ayırdılar Molla eşimde
Buldum amma cansız imiş neyleyim
Bir sel geldi mana özü bürüdü
Çaldı direği de çadır yürüdü
Köyümüzde Molla Mehmet biridi
Buldum amma cansız imiş neyleyim
Soyha mana özü vermez amanı
Tatlıcağa düşürdüler gümanı
Güz gelince ayrılığın zamanı
Buldum amma cansız imiş neyleyim
Abiye sarık da dolalı feste
Değmeyin Mollama pek zayıf hasta
Emmisi kederde babası yasta
Buldum amma cansız imiş neyleyim
Almış yarasını inmiş engine
Çadırını kurmuş suyun dengine
Molla Mehmet yatmış suyun bendine
Buldum amma cansız imiş neyleyim
Her ana doğurmaz böyle Mollayı
Biner atına da oynar değneyi
Kadınlar bölüşür kanlı gömleği
Buldum amma cansız imiş neyleyim
Abışın Mehmet Kırşehir İbrahim Özdemir, Kırşehir, Mucur, Dalakçı Köyü, 1939 Doğ. Ziraat Okulu; Kırşehir Destanları, nr. 8/13; Keskinli Hacı Taşan, Kaset No. 134; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yay. Mayıs – 2003, Ankara, s.180-181.
