Tayyar vurulmuş da Kırşehir ağlar
Odasına dolmuş ağalar beyler
Bana şahit olsun şu yüce dağlar
Uyan Tayyar uyan uyanamadın
Gafil kurşunlara dayanamadın
Duvarda mavzerin asılı kaldı
Sandıkta elbisen basılı kaldı
Körpe yavruların dökülü kaldı
Uyan Tayyar uyan uyanamadın
Gafil kurşunlara dayanamadın
Beyaz mintan giyer üstü yelekli
Belinde saati gümüş köstekli
Hüsne gelin ağlar yanı bebekli
Uyan Tayyar uyan uyanamadın
Kahpe kurşunlara dayanamadın
Kitli kaldı odasının kapısı
Pusu kurmuş zalimlerin hepisi
Beni vuran düşmanların kötüsü
Uyan Tayyar uyan uyanamadın
Yağlı kurşunlara dayanamadın
Gülizar Sıddıka bacım Fadime
Çifte kardaşlarım gelsin başıma
Öleceğim hiç gelmezdi düşüme
Uyan Tayyar uyan uyanamadın
Zalim kurşunlara dayanamadın
Bağıma sam vurdu döküldü gazel
Değmeyin yareme yareler azar
Örtün üstünü de değmesin nazar
Uyan Tayyar uyan uyanamadın
Kahpe kurşunlara dayanamadın
Aşık Bektaş Bilir Kırşehir Âşık Bektaş Bilir, Trafik Kazasında Ölen Ecikağıl Köyü Öğr. Derl. Öğr. Nebi Yıldırım. 1943 Doğ; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yay. Mayıs 2003, s. 412-413.