Suyu saldım çayıra
Aşkım septim bayıra
Sevgilimden ayrılmam
Meğer Allah ayıra
Gözümde yaş bırakma
Üstünde kaç bırakma
Terezim eğilipti
Sen de bir daş bırakma
Gömlek biçtim dar mene
Kimse olmaz yar mene
Gönlümü sene verdim
Sen de gönül ver mene
Soy karanı bağlama
Derdin menden saklama
Meni felek dağlayıp
Sen de meni dağlama
Bahar biter yaz düşer
Av çıkar ayaz düşer
Gam yeme güzel yarim
Zülfüne beyaz düşer
Cahit Öztelli Kerkük Evlerinin Önü – Cahit Öztelli, s.801.
