Zeynep’in Türküsü
Eşim vermem seni dünya malına,
Altın akçe donatsalar dalıma,
Esen rüzgardan sakınıyordum,
Zalim ölüm kucak açmış salına.
Çok aradım, bulunmadı çaresi,
Ne yapayım, kalpde imiş yaresi,
Elleri koynunda ağlaşıyolar,
Çocukları yetim koydun anası.
Uzak gitme dön evine hatunum,
Yok muydu hiç yanında hatırım,
Daha bir tutacak dalım kalmadı,
Genç yaşında ettin kötürüm.
Yeşim YILDIZ, KAMAN ABDALLARI’NIN HALK BİLİMİ AÇISINDAN İNCELENMESİ, YÜKSEK LİSANS TEZİ, GAZİ ÜNĠVERSİTESİ SOSYAL BĠLĠMLER ENSTİTÜSÜ, Ankara – 2012
