Kendimi ummana saldım
Derya-yi hayrete daldım
Sizlere ben naklideyim
Bir keçi oğlağı aldım
Yanıma gezmede şatır
Gözedir daima hatır
Ruz u şeb benden ayrılmaz
Gice de benimle yatır
Damlar üstünde gezinür
Yabancı görse çözülür
Ayağım tıpırtısından
Eve geldiğim sezinir
Bir gice beni bulmasa
Yüzün elime sürmese
Ol gice deliye döner
Bir kerre beni görmese
Gayetle severdi balı
Tırmanırdı bulsa çalı
İki aylık yavru iken
Ne güzel bitmiş sakalı
Keçimin tüyleri kaba
Adını koydum Akbaba
Keçi boynuzu yetmez mi
Dudağı benzer (…)
Bekçi elim öptüreyim
Fenerimi kaptırayım
Bekçi eğer oynatırsan
Bir çırağman yaptırayım
Derunumda hiçbir gam yok
Asla sözlerimde kem yok
Bir keçi süt satıyor
Anı görmedik adem yok
Uşaklar ardına düşer
Karınca misali üşer
Dah deyip beygirin sürer
Her kim anı görse şaşar
Bir tuhfe seyran revişi
Ağzında kalmamış dişi
Nuşirevan hadımıdır
Yüz elliye varmış yaşı
Methe sezadır ol keçi
Vasfedenin var mı suçı
Boyu benzer minareye
Gelmemiş sakalı saçi
Beygiri önüne katar
Elinde bir kamçı tutar
Hoca Paşa’nın gülleri
Deyu simit satar
Bekçinin kılıcı paslı
Bahşiştir sözünün aslı
Ey benim ağa efendim
Tamam oldu keçi faslı
Muhtar Yahya Dağlı İstanbul Nuşirevan, adaletiyle meşhur eski bir İran padişahı. C.H.P. Eminönü Halkevi, Kütüphane ve Yayın Kolu, Destan Serisi 1 – İstanbul Mahalle Bekçilerinin Destan ve Mani Katarları – Derleyen: Muhtar Yahya Dağlı – Basan: Türk Neşriyat Yurdu – İstanbul – 1945.
