Her sabah çıkar yolunu beklerim (dost beklerim)
Şakı bülbül var uyandır yarimi
Hasretini can içinde saklarım (saklarım)
Şakı bülbül var uyandır yarimi
Çıkabilsem sarayına köşküne
Can boyanır amberine miskine
Seni beni yaradanın aşkına
Şakı bülbül var uyandır yarimi
Bir nesnem yok hazır yare yadigar
Muradını versin ol perverdigar
Bak yorganı üstünden atmış rüzgar
Şakı bülbül var uyandır yarimi
Yare doğru döndürmüşüm yönümü
Yare kurban verdim hoşça canımı
Satın m'aldın şol oyukun kanını
Şakı bülbül var uyandır yarimi
Hiçbir haber gönderemem dostuma
Gayet mail oldum çeşm-i mestine
Gün doğmadan sevdiğimin üstüne
Şakı bülbül var uyandır yarimi
***
Cahit Öztelli "Evlerinin Önü" adlı
araştırmasında benzer sözlere sahip bir
türküyü şu şekilde aktarmaktadır (s.115)
Perverdigar, Tanrı; Oyuk, bostan korkuluğu; Kan, birşeyin özü kaynağı; Çeşm-i mest, süzgün göz anlamlarına gelmektedir.
