Dağdan kestim değenek
Dalları benek benek
Bunca güzel içinde
Hangisini beğenek
Dağdan kestim kereste
Kuş besledim kafeste
Dediler yarin geliy
Kavuştum son nefeste
Dağlar dağladı beni
Duyan ağladı beni
Çarkı dönecek felek
Sarpa bağladı beni
Dağlar senden ırandım
Yolum düştü uğradım
Yıkılacak dağlardan
Alamadım muradım
Dağlar sen ne ağlarsın
Kardan kemer bağlarsın
Mor sende sümbül sende
Sen ne diye ağlarsın
Değirmenin bendine
Döner kendi kendine
Hakikatlı yar olsa
Gelir kendi kendine
Değirmen üstü çiçek
Orak getirin biçek
Ben yarimi tanırım
Orta boylu mor çiçek
Duman bastı dağlara
Yayıldı ovalara
Ela gözlü sevdiğim
Geldi mi buralara
Dumandır yayla başı
Hilaldır yarin kaşı
O yar benim olmazsa
Yıkarım dağı taşı
Duvarda eleğim var
İçinde meleğim var
Suya giden sarı kız
Sana bir dileğim var
Ekin ektim dik bitti
Dibine bülbül öttü
Ötme bülbülüm ötme
Yarim gurbete gitti
Elindeki altın mıdır
Bıyıkların tel midir
Buradan bir atlı geçti
Bey midir el midir
Elinden nara değin
Gidin o yare deyin
O yar benim değilse
Bahtıma kara deyin
Elma yanak al yanak
Şimdi gelir bir salak
Hadi beni almadın
Hele aldığın kıza bak
https://godulkoyu.wordpress.com/2013/04/27/maniler-2/
