Bir at bindim başı yok
Bir çay geçtim taşı yok
Burada bir garip ölmüş
Ağlayacak kardeşi yok
Bu dağı aşam dedim
Aşam dolaşam dedim
Bir vefasız kız için
Ellere paşam dedim
Bu dağın ardı meşe
Gün aşa gölge düşe
Beni yardan ayıran
Dermansız derde düşe
Bu dağlar meşe dağlar
Çiçeği taze dağlar
Ben buraya gül ektim
Yar gele geze dağlar
Bu dağlar olmasaydı
Çiçeği solmasaydı
Ölüm Allah’ın emri
Ayrılık olmasaydı
Bu derenin geveni
Oğlan gönder deveni
Şahdan emir yolladılar
Alsın seven seveni
Bülbülem güle karşı
Gözyaşım sele karşı
İçin için ağlarım
Gülerim ele karşı
Cebimde kara üzüm
Sevdiğim iki gözüm
Senden başka seversem
Kör olsun benim gözüm
Ceviz başı beklerim
Ah benim emeklerim
Yar aklıma geldikçe
Sızılar kemiklerim
Çalarım kaval ötmez
Yeri kır davar tutmaz
Komşumun kızı güzel
Param yok gücüm yetmez
Çay aşağı bağlarım
Ufacıktan ağlarım
Deseler yarin geliy
Koçu kurban bağlarım
Çiçek açar bağları
Ne ağlarsın sağları
Benim kuzum sağ olaydı
Aşaydı bu dağları
Çift biter çiçekler
Gelmişler gidecekler
Öyle bir gün olur ki
Pege girmez inekler
https://godulkoyu.wordpress.com/2013/04/27/maniler-2/
