Ey gönül ah eyleme
İstediğin sendedir
Ara gönül şehrini
Her ne ki var sendedir
Ölmeden ön ölmeyen
Ağlar iken gülmeyen
Kendi özün bilmeyen
Hay değil ol mürdedir
Aşık olan bikarar
Elde değil ihtiyar
İstediğin doğru yar
Gel beri gel mendedir
Bunca işi kim iden
Bilmemek anı neden
Ten dediğin ol beden
Kend’özüne perdedir
Zahit anı bilmedi
Aklı ana irmedi
Arayuben bulmadı
Men dediğim pirdedir
Sözlerimi fehm eden
Çek elini cümleden
Ol ki olur bir beden
Gönlü gözü birdedir
Bunca gelen evliya
Davet edüp der biya
Ol dediğin Nakşi’ya
Tanrı hakkı pirdedir
