Ela gözlerine kurban olduğum
Yar aşkına sararıp da solduğum
Sevdiceğim bakışma yandığım
Çok mu yanacağım ateşen senin
Mahalle önünde bir büyük çınar
Ateş bu sinemde durmayıp yanar
Tutsam yar elinden el beni kınar
Çok mu yanacağım ateşen senin
Çiçekten bal yapar kovanda an
Sensin bu gönlümün devleti varı
Gözümün ışığı sanırsın huri
Çok mu yanacağım ateşen senin
Komşulardan sordum onun soyunu
Gördüm de vuruldum orta boyunu
Ben bilirim nazlı yarin huyunu
Çok mu yanacağım ateşen senin
Kaynak: Emine Karadeniz
Artvin
