Ben bir Yakup idim kendi halimde
Mevla’mın kelamı vardır dilimde
Yusuf’u kaybettim Kenan elinde
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu
Yusuf’um hocada okumaz oldu
O bülbül dilleri şakımaz oldu
Alnındaki nuru berk urmaz oldu
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu
Bir bezirgan geldi üç aylık yoldan
Yusuf’u çıkardı kırk arşın kuy’dan
Keremkarı kıldı Mısır’a sultan
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu
Yusuf’u götürdüler ölüm kastine
Attılar kuyuya başı üstüne
İhlas ile çıktı suyun üstüne
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu
Cem olup geldiler Kenan’ın kurdu
Biz yemedik diye içtiler andı
Yakub’un feryadı arşa dayandı
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu
