Bizim eller yaylasına yürümüş
Tez gidelim o göçlere erelim
Boz dumanlı soğuk sulu yaylanın
Soldurmadan çiçeğini derelim
Kuz’lamış koyunlar kuzular körpe
Saf tutar güzeller el çırpa çırpa
Çöldeki ceylanlar çıkmadan sarpa
Kemend atıp kollarını saralım
Bizim elin menekşesi mor olur
Güzeli aşıka sitemkar olur
Her çiçeğin bir mevsimde yer’olur
Bu sırları tabiata soralım
Bülbüller susmadan güller solmadan
Sümbüller kuruyup hep toz olmadan
Yüce yaylam seni duman almadan
Zurba zurba kekliklerin görelim
Sarı durnam tel tel olmuş kanadın
Veysel’in dilinde tespihtir adın
Hayal mıydın gözlerimden ıradın
Ahu gözlüm sümbül saçlı meralım
