Geldim diz çöktüm oturdum
Bu yıl bir ağa yitirdim
Süleymanın yanına gitmiş
İnşallah geri getir'rim
Odada ağa oturur
Uşaklar kahve götürür
Kadan alayım Münire
Kızlar hizmetin yetirir
Ayşe çaydanlığın' getir
Münire hizmetin yetir
Kızım şimdi ağa çağ'rır
Kalk gayrı maşlahın' götür
Gölden kalktı uçtu turna
Kimi kara kimi sürme
Kadan alayım Münire
Ağamın çadırın' derme
Şu bacısı şu gelini
Kardeş komadı halimi
İk' gün sonra babam oğlu
Çatal indirir gelini
Atın dorusun' saymazdı
Kardeşim binerdi kıra
Çarşaflı yatak beğenmez
Şimdi kondu kuru yere
Kardeşlerim kardeşlerim
Aman kesilsin başlarım
Babana minnet eder de
Gitmem burada kışlarım
Yaramın da başı acar
Göz göz oldu merhem durmaz
Küçücükten dul oturdum
Başımdan kara gün kalkmaz
Zor imiş kardeş acısı
Gelmedi Hüsne bacısı
Hüseyini Süleymanı
Hacıyı tutsun sancısı
Bundan başka ağıt demem
Şerif Leman gelmeyince
Unutmam kardeş unutmam
Kara mezar olmayınca
Kardeş kabire konunca
Mevlam bana versin sabır
Allah Müftüye ömür versin
Yüz kırk lira verdi kebir
Ağ' Ankaradan gelince
Zeliham oynar oyunu
Sen olmazsan kul olduğum
Memede kurmam düğünü
Yol uzak Leman gelmezse
Müftü hiç halden bilmezse
Ağamın canı sıkılır
Kır at koşuyu almazsa
YÖRE: Kahramanmaraş, Andırın'a aittir. KAYNAK: Hasibe Hatun DERLEYEN: Yaşar Kemal KAYNAK: Ağıtlar, Yaşar Kemal, Adam Yayınları, İkinci Basım, 1997, s. 135-136.
